ดิฉันเขียนบทความนี้ขึ้นมาจากเหตุที่งานครบรอบ34ปีของพี่ป้อม"ธีระพันธ์ วรรณรัตน์"โดนเลื่อนออกไปอย่างไม่มีกำหนด ก็..น้ำท่วมไง คนเขาเดือดร้อนไปทั่ว..แต่มีบางคนไม่ค่อยเดือดร้อน แถมยังมีหน้าไปบังคับให้คนนั้น..คนนี้..ทำตามอย่างที่ตัวเองอยากให้เป็น เพื่อเอาหน้า แหม..ชาติหน้าคนพวกนี้ไม่น่าจะได้เกิดเป็นคนอีกน่ะ..น่าจะไปเกิดเป็นจอก,แหน,ผักตบชวา..ลอยไปตามน้ำ จริงๆชาตินี้คนพวกนี้ก็อาการคล้ายๆแบบนั้นอยู่แล้วน่ะ..5..5..5
พอดีเห็นว่าหนังสือ'Lips"เล่มนี้เป็นเล่มพิเศษที่เป็นเรื่องเดียวกัน เลยซื้อมาฉีก..เป็นชิ้นเล็ก..ชิ้นน้อย..สแกนซ่ะ ดิฉันว่า..คนไทยรู้จักดีไซน์เนอร์ไทยน้อยกว่ารู้จักดีไซน์เนอร์ฝรั่ง ฟังดูน่าขำ..แต่มันเป็นเรื่องจริง เราไม่ได้มีองค์กรอะไรเป็นชิ้นเป็นอันที่มาคอยดูแลเรื่องนี้โดยเฉพาะ ดีไซน์เนอร์ไทยแต่ล่ะยุคผ่านมา..แล้วก็ผ่านไป ไม่สามารถอ้างอิงอะไรได้ มีแต่..ได้ข่าวว่าไปขุดกันมาด่าแต่เรื่องเสียๆหายๆตามบอร์ดใต้ดิน แหมน่ะ..เรื่องชั่วก็มี..เรื่องดีก็เขียนบ้างซิย่ะ..หรือชอบคลุกคลีอยู่กับแต่เรื่องชั่วๆ..5..5..5
พี่ป้อม"ธีระพันธ์ วรรณรัตน์"เป็นดีไซน์เนอร์ดังในยุค80ที่ดิฉันหารายละเอียดมาเขียนเมาท์ยาก เนื่องจาก..ไม่เคยร่วมงานกัน(5..5..5),ไม่เคยเป็นลูกค้า(5..5..5) ประกอบกับพี่ป้อมเป็นคนเงียบ..บ..บ..และเรียบ..บ..บ..ไม่ค่อยมีข่าวและไม่พยายามจะเป็นข่าว บทความทั้งหมดนี้สามารถคลิกเป็นภาพใหญ่ได้ทั้งหมด หรือสามารถเซฟได้โดยวิธีคลิกขวาแล้วเซฟลิงค์
บทความและภาพถ่ายทั้งหมดจาก : Lips เดือนตุลาคม พ.ศ. 2554
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น