"ENPA"(Ente Nazionale Protezione Animali)เรียกอะไรดี..องค์กรที่ทำเกี่ยวกับการคุ้มครองสัตว์เลี้ยงได้ไหมค่ะ นี่เป็นโฆษณาประมาณว่าให้พาสัตว์เลี้ยงไปท่องเที่ยวด้วย(ไปไกลๆทำยังไงค่ะเนี่ย) ดิฉันไม่ชอบหมา..น่ารำคาญ แต่ว่า..โฆษณาน่ารักมากค่ะง่ายๆได้ใจความ สัตว์เลี้ยงส่วนใหญ่มักติดเจ้าของ เวลาเราไปไหนนานๆมันจะคิดถึงบางคนคิดว่าที่หมา,แมวมาป้วนเปี้ยนกับเรามันคิดแต่จะขอของกิน นั่นคงไม่ใช่ทุกเวลา..นั่นทำให้ดิฉันนึกถึงหมาตัวนึงที่ทำงานเก่ามันดุมากไล่กัดคนนั้นคนนี้ เมื่อมันออกลูกมาได้ไม่น่าถึงเดือนเจ้าของเค้าก็ยกให้คนอื่นไปมันวิ่งมาตามดิฉันแบบว่า"ช่วยด้วย" โถ..แม่คุณดิฉันก็ช่วยอะไรไม่ได้เจ้าของก็ไม่ใช่มันมองหน้าดิฉันครางหงิงๆ วันรุ่งขึ้นดิฉันนั่งอยู่ที่เก้าอี้รับแขกในบริษัทมันมานั่งข้างๆเอาคางมาเกยแล้วมองหน้าแบบว่าเศร้ามาก เหมือนแมวที่ร้านกาแฟข้างบ้านเก่าของดิฉันมันยังเล็กๆอยู่เลยแต่แสนรู้ ต่อมามันป่วยหนักมากแบบรักษาไม่ได้ ในวันนึงที่ดิฉันกลับมาจากโรงเรียนพ่อก็บอกว่าลูกแมวร้านกาแฟตายแล้ว ดิฉันตกใจพ่อเล่าให้ฟังว่ามันเดินจะล้มมิล้มแหล่มาที่บ้านพอเจอพ่อก็ร้องเหมียวๆใหญ่ พ่อก็ไม่เข้าใจมันเลยคลานขึ้นไปบนห้องดิฉันร้องเรียกใหญ่เลย จนพ่อต้องไปอุ้มลงมาแล้วบอกว่าดิฉันไม่อยู่แล้วเอาไปส่งที่ร้านกาแฟสักพักมันก็ตาย ดิฉันตามไปดูที่ร้านกาแฟที่ร้านร้องไห้กันใหญ่แล้วเล่าให้ฟังว่ามันพยายามจะไปหาดิฉันให้ได้ ดิฉันนั่งมองร่างของลูกแมวตัวเล็กๆลายเสือสีส้มที่ดูเหมือนกำลังหลับมากกว่าตายแล้ว ดิฉันไม่ได้ร้องไห้เพียงแต่ได้คิดว่าถ้าดิฉันกลับจากโรงเรียนเร็วกว่านี้มันก็คงได้เจอดิฉันก่อนที่มันจะตาย ไม่ชอบเรื่องแบบนี้เลย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น