คำเตือน : บทความนี้เขียนขึ้นจากประสบการณ์ตรง คล้ายเรื่องผีที่ไปเจอมาเอง..5..5..5 ไม่ได้ดีสเครดิต..เพราะไม่น่าจะเหลือเครดิตให้..ดิส..แล้ว..5..5..5 ใครรักและกำลังคลั่งไคล้"อีเกีย"อย่างไม่ลืมหูลืมตา ควรข้ามบทความนี้ไป..5..5..5
เรื่องมันเกิดขึ้น..เมื่อนาน..น..น..มาแล้ว..5..5..5 ไม่ใช่ซิวันอาทิตย์ที่ผ่านมานี้เอง คนในบ้านอยากได้โต๊ะกินข้าว..ใช่โต๊ะกินข้าว ดิฉันก็..อุ้ย..ไป"อิเกีย"ดีกว่ากำลังดัง..และยังไม่เคยไป โดยหารู้ไม่ว่า..กำลังพาตัวเองไปสู่ความหายนะหลายขั้นตอน..5..5..5 ออกจากบ้านไป..บ่ายวันอาทิตย์ จากสาทรนั่นแหละดิฉันไม่ได้มีหลายบ้าน นั่งรถไฟฟ้าไปไกล..ไกลสุดขอบโลก..จนถึงสถานี"อุดมสุข"ที่เขาว่ามีรถรับส่งฟรีไป"อีเกีย" แหม..ของฟรี..ต้องทำใจอยู่แล้ว เขาว่ามาทุกครึ่งชั่วโมง นาฬิกาที่"อีเกีย"คงเสีย..เพราะเวลาผ่านไป..ชั่วโมงกว่ารถเพิ่งมา หลายคนที่รอด้วยกันเรียกแท็กซี่ไป..เพราะรอของฟรีไม่ไหว ส่วนดิฉันนั้นยืนจนแทบนั่งไม่ได้..เส้นยึด..5..5..5
เมื่อถึง"อีเกีย"ก็พบว่า..เหตุที่รถต้องใช้เวลาคอยยังกับมาจากพัทยาก็เพราะรถรับส่ง..มีคันเดียว อย่ามาหลายคันซิ..ขากลับก็คันเดิม..5..5..5 เมื่อเดินเข้าไปในตึกอันใหญ่โตมโหราฬ ดิฉันต้องหาของกินโดยด่วนเพราะถ้านับเวลาเดินทางทั้งหมดนี่น่าจะกินมื้อเย็นแล้ว(ไปเปิดที่พัทยาดีกว่าไหมค่ะ?..5..5..5) นี่คือส่วนที่ดีที่สุดของ"อีเกีย"..อาหาร..5..5..5 คือราคาและคุณภาพที่ได้ดีคุ้มกับเงินที่ได้จ่ายไป ปีกไก่ทอดใหญ่..ประมาณสะโพกของไก่"เคเอฟซี" แถมเนื้อไม่แห้ง..เหมือนเอาไก่ตายแล้วตั้งปี2000มาแช่เย็นแล้วทอด..5..5..5 สเต็กหมู..ก็อร่อย..เนื้อชุ่มฉ่ำ ไหนจะปลาแซลมอนอีก..ว๊ายกรี๊ด..ด..ด แล้ว..แผนกอาหารของ"อีเกีย"ก็มีเรื่องมาบั่นทอนความอร่อยจนได้ "โค๊ก"..ที่นี่ใช้เครื่องกดแล้วเก็บเงินแบบรีฟีล แต่แก้วเดียวก็ไม่ไหวแล้ว..ไม่ต้องมีแก้วต่อไป..5..5..5 เมื่อยกแก้วขึ้นดื่ม..แล้วปิดตา..จะรู้สึกคล้าย..ดื่มน้ำล้างกระป๋องโค๊ก..เพราะมีแต่กลิ่น..ไม่หวาน..ไม่ซ่า..ไม่อะไรใดๆทั้งสิ้น
ใช่อาหารที่"อีเกีย"ดี..แต่"อีเกีย"ไม่ใช่ร้านขายอาหาร นี่ดิฉันมาซื้อเฟอร์นิเจอร์นี่นา..5..5..5 แล้วดิฉันก็เดินเข้าไปในส่วนที่เป็นโชว์รูม..ที่น่าเวียนหัวสำหรับคนแก่ เพราะซับซ้อน..และคนเยอะ ที่"อีเกีย"น่าจะแปะป้ายที่ทางเข้าไว้ว่าทุกอย่างต้อง"บริการตัวเอง"รวมไปถึง"แล้วแต่บุญกรรมที่มีติดตัวมา"..5..5..5 คงเป็นร้านขายเฟอร์นิเจอร์แห่งแรกบนโลกที่ต้องใช้เครดิตจากบุญกรรมที่ทำมา เนื่องจาก..ทุกอย่างที่วางไว้ต้องเดินไปหาสต๊อกเอง อันที่โชว์ไว้..ไม่ขาย..? คือว่า..ถ้าจะซื้ออะไรให้ดูรหัสที่สินค้า แล้วจดเอาไปค้นในคอมว่าสินค้าตัวนี้สต็อกอยู่แผนกอะไร ซึ่งคอมที่ว่า..กับจำนวนประชากรที่เข้าไปชอปปิ้ง นับเป็นอัตราส่วน..1เครื่องต่อ..ลูกค้า100คน ใช่แล้ว..คอยคิวกันยาวไปถึงพัทยา ที่เล่านี่..จิ๊บๆ(เขาเลิกใช้คำนี้กันไปรึยัง?..5..5..5) เพราะมันสยดสยองมากไปกว่านั้น ใครขวัญอ่อนให้เอาผ้านวมมาคลุมโปงก่อนอ่านย่อหน้าถัดไป..5..5..5
หลังจากหาของถูกใจงามๆได้หลายชิ้น ตั้งแต่ผ้านวมไปจนถึงที่ตากผ้า ดิฉันก็เดินไปตามแผนกที่ระบุไว้..ใช่ไม่มี..อีกครั้ง..ไม่มี คือว่าสต๊อกในคอมนั้น..ไม่อัพเดท น่าจะอัพเดทครั้งสุดท้ายก่อนน้ำท่วม..5..5..5 ฉะนั้นการเช็คสต๊อกในคอม..ไม่มีประโยชน์ใดๆ นอกจากสต๊อกไม่อัพเดทธรรมดาแล้ว ของชิ้นนั้นๆอาจย้ายไป..ย้ายมา..หลายแผนก ตั้งแต่เครื่องนอน..ของตกแต่งบ้าน..ไปจนถึงแผนกลดราคา..5..5..5 ต้องใช้ความพยายามเป็นอย่างมากในการหาสินค้า เนื่องจากต้องถามพนักงานประจำแผนก..ในแต่ล่ะจุด..แต่ล่ะจุด..ไปเรื่อยๆ จนกว่าจะเจอประโยคที่ว่า.."สินค้าหมดแล้วค่ะ" หวาย..ชอบอ่ะ..ไหนพูดอีกทีซิ..5..5..5 อ้อ..อย่ามานึกว่าจะมีพนักงานขายเดินกันขวั่กไขว้ ที่นี่มีพนักงานสองแผนกต่อหนึ่งคน แค่เดินหาพนักงาน..ก็หน้ามืดแล้ว
แหม..ถ้ามีแค่ที่เล่ามา..จะมาบ่นทำไม..5..5..5 มันยิ่งกว่านั้น..สินค้าส่วนใหญ่แยกขายเป็นชิ้นๆ เช่นผ้านวมจะแยกขายใส้และปลอกออกจากัน ระหว่างที่เหงื่อซก..เดินหาผ้านวมลายที่ถูกใจ เมื่อได้ปลอกเราต้องดูขนาดของปลอกว่าขนาดเท่าไหร่ แล้วแบกสังขารเดินไปหาใส้..ถ้าโชคดีมีบุญจะได้พบคู่ขนาดเดียวกัน ถ้าโชคร้ายกรรมบังจะได้พบกับคำว่า.."สินค้าหมดแล้วค่ะ"..5..5..5 ใช่ต้องลากเอาปลอกผ้านวมใหญ่เท่าเต็นท์รถมือสองไปวางที่เดิม เช่นเดียวกับโคมไฟ..ที่นี่ขายหลอดต่างหากไม่รวมกับโคม ที่เปรี้ยวไปกว่านั้น..ไม่มีพนักงานให้คำปรึกษาว่า..โคมแบบนี้ต้องใช้กับหลอดอะไร..แบบไหน..5..5..5
แฟชั่น..ยังมีฟินาเล่ฉันใด "อีเกีย"ก็มีฟินาเล่ชุดใหญ่ฉันนั้น..5..5..5 เมื่อได้ของ..เท่าที่หาได้ก็เดินไปแคชเชียร์ที่อยู่สุดลูกหูลูกตา ดิฉันถามพนักงานว่า"เราจะทราบได้ยังไงค่ะว่า..หลอดแบบนี้จะใช้กับโคมแบบนี้ได้ไหม?" พนักงานที่หน้าตาไม่ได้ดูเป็นชาวสแกนดิเนเวี่ยนตอบดิฉันว่า.."มีที่เทสหลอดไฟอยู่ทางด้านโน่นค่ะ" อืม..ม..ดิฉันถามว่าหลอดจะใช้กับโคมได้ไหม? ไม่ได้ถามว่าหลอดจะใช้ได้ไหม? เฮอ..อ..กลุ้มใจ กลับบ้านดีกว่า..จริงๆฉากนี้ยาวมากกินเวลาเป็นชั่วโมง เพราะต้องตามเจ้าหน้าที่หลายคนมาตอบคำถามดิฉัน ซื้อของที่เกาหลี..ยังง่ายกว่านี้..5..5..5
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น