ปีใหม่สมัยโบราณนั้นมีแต่เรื่องดี คือทุกคนทำแต่เรื่องดี,พูดและคิดแต่เรื่องดี ไม่มีใครพูดถึงเรื่องไม่ดี ในตอนเที่ยงคืนของวันที่31ที่กำลังย่างเข้าสู่ปีใหม่ คนกรุงเทพส่วนหนึ่งไปงานงานเลี้ยง อีกส่วนอยู่บ้านฟังพระเทศน์ในทีวี เมื่อย่างเข้าสู่ปีใหม่ ผู้ใหญ่ในบ้านจะเอาน้ำมนต์ที่ได้มาจากวัดไกล้บ้าน มาพรมให้ลูกหลานในบ้านอยู่เย็นเป็นสุขปราศจากเรื่องร้ายและสิ่งไม่ดี หนังสือพิมพ์และทีวีในสมัยโบราณก็ล่ะเรื่องไม่ดีไว้วันสองวัน ทุกอย่างแตกต่างกับสมัยนี้..สมัยแห่งเทคโนโลยี่และความโลภโดยสิ้นเชิง
บางคนสมัยนี้มีเทคโนโลยี่เต็มมือเต็มบ้าน กลับเชื่อเรื่องงมงายและเสาะหาอ่านแต่เรื่องไม่ดี เทคโนโลยี่อาจจะทำมาเพื่อสิ่งเหล่านี้ก็ได้ คนที่เชื่อเรื่องงมงายในอินเตอร์เนต เคยไปวัดไหม?..เคยไปทำบุญไหม?..หรือเคยคิดถึงคนอื่นก่อนตัวเองไหม? ตอนนี้เราเป็นคนไทยแต่ชื่อ แต่การใช้ชีวิตนั้นไม่ได้เหมือนเดิมอีกแล้ว เคยแปลกใจไหมค่ะว่าทำไมคนแก่ชอบเข้าวัด? ไม่ใช่เขาไม่มีอะไรทำ แต่เมื่อเราอายุเยอะขึ้นเราจะเข้าใจชีวิตมากและละเอียดขึ้น บางคนคงต้องรอแก่ไกล้ตายคงถึงจะเข้าใจการใช้ชีวิต
บทความนี้แลดูออกแนวธรรมเล็กน้อย(5..5..5) ที่เขียนเพราะปีใหม่ ถึงแม้จะเลยมาหลายวันแล้วก็ตาม แล้วก็ต้องขอขอบคุณผู้ที่เข้ามาอ่านบทความทั้งขาประจำและขาจร ทั้งคนไทยและต่างชาติ ในระยะเวลาเกือบสี่ปีที่ผ่านมา ขอบคุณหลายๆคนที่อ่านแล้วเข้าใจดิฉัน ส่วนบางคนที่ไม่เคยเข้าใจอะไรเลยที่ดิฉันเขียน อันนั้นน่าจะเป็นกรรมที่ติดตัวมาจากชาติที่แล้ว(5..5..5)
ภาพ : Foxy Lady
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น